Zuurstof is onmisbaar voor mensen en het andere leven op aarde.
Gemiddeld bevat de (droge) atmosfeer momenteel zo’n 21% zuurstof. Bij normaal ademen zetten we ongeveer 4% van die zuurstof om in CO2.
Maar ook heel veel andere dingen die mensen gebruiken hebben zuurstof nodig. Auto’s rijden niet zonder, kolencentrales kunnen geen energie opwekken zonder, maar ook voor de verbranding of wegrotten van al ons afval is zuurstof nodig. In sommige grote steden daalt daar door het zuurstofgehalte van de lucht aanzienlijk. In het hartje van Tokyo, de hoofdstad van Japan daalt af en toe het zuurstofgehalte tot slechts 7%. Vandaar dat de zuurstofcafes, waar je aan de bar een fles goede lucht kan krijgen goede zaken doen.
Bron: NOAA Scripps Oxygen/Nitrogen ratio
Maar ook globaal zien we zuurstof afnemen. Dit komt waarschijnlijk door verminderde zuurstofproductie van de stille oceaan, door het feit dat de CO2 de oceaan zuurder maakt en de zuurstofproducerende algen hieronder lijden. Dit negatieve effect is helaas groter dan het positieve effect wat we zien onder invloed van de toegenomen CO2 concentratie voor planten en bomen op land. Het netto effect gaat veel harder dan de toename CO2 die we zien. In 15 jaar tijd zijn er bijna 300 parts per million zuurstof minder in de Atmosfeer, terwijl CO2 slechts met ongeveer 40 parts per million is toegenomen in diezelfde tijd. Dat is ongeveer een factor 7. Omdat er zoveel meer zuurstof is in onze atmosfeer dan CO2, 500 keer zoveel, is dat nog niet merkbaar in het dagelijks leven. 15 jaar geleden was het wel nog 550 keer zoveel.
Verminderde zuurstof zou nog een heel vervelend bijeffect kunnen hebben, een zelfversterkend effect. Namelijk de algen die het beste zuurstof kunnen produceren zouden verdrongen kunnen worden door bacteriën die beter omgaan met lagere zuurstofgehaltes en zuurdere omstandigheden. Op deze wikipedia pagina meer informatie over voorvallen uit het verleden waar zuurstof uit de atmosfeer en oceaan verdween.
Het staat niet vast dat dit ook nu op korte termijn zal gaan gebeuren, maar omdat het een zelfversterkend effect heeft kunnen het ook niet uitsluiten. Het is een van de mogelijke gevolgen van de toename van CO2 in de atmosfeer en oceanen die de mensheid veroorzaakt heeft.
In de jaren negentig las ik ergens dat in Rusland grote gebieden liggen waarbij methaan vrij gaat komen als de bovenliggende ijs/sneeuw-laag weg is (door opwarming van de aarde). Klopt dit en wat is de status van die gebieden op dit moment (resterende dikte van het ijs/sneeuw) ?
Want dat “Rusland-effect” zou wel ‘ns een moordwapen kunnen zijn mbt enorm cumulerende opwarming en dus versnelde O2 reductie (ruime halvering O2’s tov nu binnen 50 jaren ? )…
Ik zal er een blogpost aan wijden, dank voor je vraag.